«آدم معروف» نیست اما با معرفت است

از کنارِ کسی که بی‌تفاوت نبود، ما هم بی‌تفاوت عبور نکنیم
بعضی از اهالی رسانه اساسا صورت و عکسشان را هم که نگاه می‌کنی، یک رگه‌هایی از خجالت یا شاید حجب و آرامش در نگاه‌شان هست که آدم فکر می‌کند محافظه‌کار و محتاط هستند. علی مصلحی یکی از آنهاست اما برعکس اینکه همیشه احتیاط می‌کرد تا مبادا زبان‌اش مانند زبان آن دسته از روزنامه‌نگارانی که در رسانه‌های هوادار حاکمیت قلم می‌زنند تلخ و توهین کننده شود، هیچگاه برای خاطر منافع و امنیت شخصی‌اش، محتاطانه زنذگی نکرد...

او را شاید بیشتر زمانی شناختم که هر بار سایت‌های راستی در توهین و تحقیر کسی مطلبی می‌نوشتند، با معرفت پا پیش می‌گذاشت و با دلیل و منطق مطلبی در وبلاگش می‌نوشت و بعد آرام تحلیل می‌کرد که راه ساختن جامعه از اینجا شروع می‌شود که رونامه‌نگاران و قلم به دستان‌اش دست از تخریب و توهین بردارند و به نقد بپردازند.

او بیشتر وقت‌ها رسانه‌های هوادار حاکمیت را رصد می‌کرد و در نقد آن‌ها همیشه با فکت و لینک‌های متعدد، سعی می‌کرد خیلی با دقت و بدون تندروی مطلب بنویسد. با اینکه می‌دانست آن‌ها کار خودشان را می‌کنند اما او هم کار خودش را می‌کرد و امیدش را از دست نمی‌داد و مثل برخی‌ها مدام نمی‌گفت حالا چه فایده که اعتراض کنیم... برای نفس اعتراض، اعتراض می‌کرد و سکوت را راه چاره نمی‌دانست.

برای نقد رسانه‌هایی که ذره‌ای اخلاق در سبک نوشتاریشان دیده نمی‌شد او با اخلاق می‌نوشت. نوشته‌هایش همیشه از نوعی شجاعت توام با آرامش سرشار بود. یعنی در اوج نا‌امنی در فضای داخلی ایران ساکت نشد و از جمله کسانی بود که همیشه اعتقاد و باورش را با زبانی نرم اما منتقدانه می‌نوشت.


حالا در خبر‌ها خوانده‌ام خودش بی‌سر و صدا بازداشت شد. شاید برای آدم‌هایی که نا‌شناستر برای آزادی، هزینه می‌دهند باید بیشتر احساس مسولیت کنیم..... در برابر کسی که هیچ‌گاه بی‌تفاوت نبود ما هم بی‌تفاوت نباشیم....
منتشر شده در فیس بوک مسیح‌ علینژاد این‌جا