ترفند ارسال عکس همراه با متن در تلگرام

در تلگرام مستقیم نمی‌توان عکس همراه با متن طولانی قرار داد. بنابراین غالبا عکس‌های مربوط به یک متن را در پستی جداگانه ارسال می‌کنند. این کار خصوصا در کانال‌های تلگرامی و گروه‌ها باعث ایجاد یک پست اضافه می‌شود و علاوه بر آن، گاهی ممکن است جدایی یک عکس از متن آن، فاصله‌ای بین درک مخاطب از مطلب بیندازد.

✅برای حل این مساله می‌توان عکس مورد نظر را در یک سایت آپلود کرد و لینک آپلود را در زیر متن قرار داده و پست را ارسال کرد.
با این شیوه البته نمی‌توان در میانه متن عکسی قرار داد و اگر لینک را به ضرورت در میانه متن هم بگذارید، تلگرام عکس شما را به شکل پیش‌فرض در انتهای پست و متن نوشته منتشر می‌کند.

✅نمونه این ترفند، پست قبلی این کانال☝️است که من اسکرین‌شات‌های مربوط به حذف پست از تلگرام را در یک سایت آپلود کرده، و لینک آن‌را کپی و در انتهای پست پِیست کرده‌ام و عکس مربوطه در یک پست همراه با متن ارسال شده است.

✅https://t.me/moslehiAli

آموزش و اولویت

ما ذاتا علاقه داریم همه علوم و فنون موجود را بلد باشیم. به زبان خودمانی؛ دوست داریم از همه چیز سر دربیاوریم. اما فرصت عمر ما برای فراگرفتن بخش بسیار بسیار ناچیزی از این علوم هم بسیار ناچیز است.
انسان برای خیلی از کارها و از جمله آموزش و آموختن محدودیت دارد و ناچار برای بهره‌برداری صحیح از فرصت،‌ باید با توجه به علاقه و امکانات و استعدادش، اولویت‌های خود را سناسایی کرده و روی این اولویت‌ها تمرکز کند. والا همین فرصت کم هم صرف از این شاخه به آ‌ن شاخه پریدن و نهایتا از همه‌جا و همه‌چیز ماندن می‌شود.
 
اما جدای از این محدودیت کلی، گاهی در شرایطی خاص، باید برای بهترین بهره‌برداری از یک دوره آموزشی که در محدوده زمانی خاص برگزار می‌شود و ما تعهد به حضور در آن داریم، دست به انتخاب  و اولویت زده و چند دوره آموزشی را موقتا تعطیل کنیم.

من هر روز روی ایمیلم چند دوره آموزش کوتاه که از طریق فضای مجازی و از راه  دور آموزش داده می‌شود، دریافت می‌کنم. از طرفی عضو چند کانال آموزشی که با دغدغه‌های ذهنی من مناسبت دارد، مثل کارگاه آموزش روزنامه‌نگاری استاد شمس‌االواعظین هم هستم. وقت من تا چند وقت پیش، پاسخ‌گوی دنبال‌کردن همه این آموزش‌ها و شرکت فعال در تمرینات آن بود. اما به تازگی در دوره آموزشی انسان بیشتر از یک‌نفر در تهران ثبت‌نام کرده‌ام که با حجم بالای تمرینات و تکالیف همراه است و از طرفی فشردگی دوره فرصت دنبال‌کردن برخی از دوره‌های قبلی را از من گرفته است. قطعنا برای این‌که من بتوانم از آموزش‌های ارائه‌شده در این دوره که اولویت نخست من هست و برخی از آموزش‌های قبلی من را در ظرفیت بالاتری هم‌پوشانی می‌کند، بهتر استفاده کنم،‌ لازم هست که برخی از دوره‌های قبلی را در دوره زمانی که دوره انسان بیشتر از یک‌نفر برگزار می‌شود، موقتا کنار بگذرام. در غیر این‌صورت فقط انباشت اطلاعات و دانش خواهم داشت، بدون آن‌که هیچ‌کدام از آموزش‌ها یعنی هم دوره‌های قبلی، هم این دوره برای من کاربردی و موثر باشد و فرصت برای تبدیل آموزش‌های به مهارت را داشته باشم.
 
تبدیل آموزش و آموخته‌‌ها به مهارت، یک اصل بنیادین در آموزش است، و برای این‌که بتوانیم تکالیف و تمرین‌های یک دوره آموزشی را در زمان مناسب و صحیح انجام دهیم، و وقت کافی هم برای انجام آن داشته باشیم، به‌ناچار باید قدری از بار ترافیک آموزشی خود کم کنیم و تمرکز حود را بگذاریم روی دوره و آموزشی که اولویت بیشتر، بهتر و موثرتری دارد.
 https://t.me/moslehiAli

ارتباط بهتر

حتما برایمان اتفاق افتاده که با مرکزی تماس گرفته‌ایم و اپراتور پس از برداشتن گوشی خودش را معرفی کرده است. مثلا: «سلام مصلحی اپراتور شماره ۲ در خدمت شما هستم.» یا «صادقی از همراه اول در خدمت شما هستم.» یا «رئوفی از ایرانسل امر بفرمایید.»
معرفی‌کردن اپراتورها یا کارمندان، بخشی از فرایند «Customer service» یا سرویس خدمات مشتریان است.

در نقطه مقابل این خدمات، آن چیزی که خیلی مهم است، پاسخ‌گویی مناسب مشتری به این خدمات است. مشتریی بهره‌مندی بیشتری از این خدمات خواهد داشت که به آن پاسخ مطلوب بدهد. ساده‌ترین پاسخ مطلوب به این نوع از خدمات؛ به‌خاطر سپردن نام اپراتور و بلافصله خداقوت گفتن به او با ذکر نام طرف است. مثلا مطلوب است بلافاصله پس از این‌که اپراتور گوشی را برداشت و خودش را معرفی کرد که: «سلام مصلحی اپراتور شماره ۲ در خدمت شما هستم» گفته‌‌شود: سلام آقای مصلحی خداقوت و خسته نباشید، و پس از آن پرسش یا درخواست خود را مطرح کنیم.
مشتریی که این واکنش را به کنش مودبانه اپراتور داشته باشد، قطعنا پاسخ و خدمات بهتر و چه بسا بیستری از اپراتور مورد نظر دریافت خواهد کرد.

همین کنش را می‌توان با سایر اپراتورها و کارکنان سایر مراجع خدماتی مثلا بانک‌ها داشت. روی لباس کارکنان یا روی پیش‌خان  بانک‌ها نام کارمند نوشته شده است. وقتی به باجه‌ای مراجعه می‌کنیم، چه بهتر است که بلافاصله قبل از هر درخواستی با ذکر نام، به طرف سلام و به او خداقوت بگوییم. قطعنا کار ما بهتر راه خواهد افتاد.

خیلی از مراکز مراجعه ما هم شاید باشند که نام کارمندان خود را ننوشته یا به کارمند مربوطه آموزش نداده باشند که خود را معرفی کند. در چنین مواقعی بهترین نوع کنش این است که بدو سلام و علیک ابتدا خودمان را مودبانه معرفی کنیم. مثلا: «سلام مصلحی هستم.» بلافاصله طرف هم خود را معرفی می‌کند.
این‌جا یک نکته خیلی مهم است و ما باید این نکته را با تمرین در بخش ناخودآگاه ذهن به‌خاطر بسپاریم و آن این‌که چند لحظه پس از معرفی نام طرف مقابل فراموش‌مان می‌شود. کاربرانی در این بین موفق‌تر هستند، که حواس‌شان باشد نام طرف مقابل را چندبار در ذهن تکرار کنند تا در بخش ناخودآگاه ذهن ثبت شود. از طرفی می‌توان نام طرف را در دفتری که همرا داریم یادداشت کنیم. حالا در مراجعات بعدی وقتی کارمند یا اپراتور مربوط را به نام صدا می‌زنیم، بار عاطفی بیشتری منتقل و بستر مناسب‌تری برای مذاکره، مشاوره و در نهایت فروش کالا یا خدمات خود ایجاد می‌کنیم.

آموزش، تمرین، مهارت، تاثیر

وقتی می‌خواهیم پی‌‌ببریم آموزش تاثیر داشته یا خیر، باید حتما شرایط پیش از آموزش خود را با شرایط بعد از آموزش مقایسه کنیم و برای این‌کار به نشانه‌ای نیاز داریم.
 مثلا در آموزش خطاطی، فرد باید نمونه‌ای از دست‌خط خود پیش از آموزش داشته باشد، و آن‌ نمونه را با دست‌خط بعد از آموزش مقایسه کند، تا پی ببرد که آموزش موثر بوده یا نه یا چه‌قدر تاثیر داشته.
 اگر این دو متن که در دو شرایط و زمان متفاوت نوشته شده یک متن واحد باشد که چه بهتر.

یا مثلا فرض کنید کلاس تقویت بیان و سخنرانی می‌روید. برای آن‌که بدانید این کلاس روی شما اثر گذاشته یا نه، و میزان تاثیر آن چه اندازه بوده است، حتما لازم است یک فایل صوتی از زمان پیش از آموزش خود ضبط کرده باشید، و حالا بعد از آموزش متن همان فایل را در همان شرایط و با همان دستگاه قبلی، اما این‌بار با اعمال آموزش‌ها ضبط و سپس مقایسه کنید.
 در شرایط عادی با توجه به این‌که فراگیری پروسه‌ای آرام، مقطعی و گام به گام است، ذهن متوجه تغییرات ناشی از فراگیری نمی‌شود و اغلب آدم‌ها پس از پشت‌سر گذاشتن یک دوره آموزشی، آموزش را بی‌ارزش تلقی می‌کنند، و حتی شاید از دست موسسه آموزشی و شخص آموزش‌دهنده هم به‌شدت عصبانی باشند با این فرض که وقت و انرزی و سرمایه او را گرفته و در قبال آن چیزی به او نداده‌اند.
این طرز تلقی به‌خاطر مقطعی‌بودن فرایند آموزش است که فرد متوجه تاثیرات فراگیری در خود نمی‌شود.
 البته تردیدی نیست که همه به یک اندازه از یک آموزش بهره‌مند نمی‌شوند و  نمره همه از یک دوره آموزشی یک‌سان نیست. اما هر کس به اندازه تلاش خود از آموزش سهم می‌برد.
 این اتفاق البته بیشتر در مورد آموزش‌هایی است که شخص داوطلبانه در آن شرکت کرده و تصور و توقع تغییر ۱۸۰ درجه‌ای از خود پس از کلاس را دارد. والا کلاس‌های دوران مدرسه در آخر سال یا آخر ترم یک امتحان داشته و نمره همان امتحان برای دانش‌آموز یا دانشجو کفایت می‌کرد که قبول کند آموزش بدون تاثیر نبوده. ضمنا در آن‌جا هدف کمتر «یادگیری» و بیشتر «مدرک‌گیری» بود. نمرات هم میزان تاثیر را به او نشان می‌داد. از طرفی وقتی همه دانشجویان تاثیر را تایید می‌کردند، طبیعتا او شهامت لازم برای مخالفت با این‌ حجم از موافقت را نداشت.
 پس آموزش اگر علمی و درست باشد و مورد تمرین و توجه قرار بگیرد، با درصد بسیار بالا موثر است و تبدیل به مهارت می‌شود و میران مهارت‌شدن یک آموزش را با مقایسه خود با قبل از آموزش می‌توان مورد توجه و سنجش قرار داد.