چوپانان دروغگو۴
«حسن رشوند» طی یادداشتی با عنوان «نیویورک میزبان سفیر تمدن اسلامی» در روزنامه دولتی «ایران» نوشت: «اجلاس سالانه مجمع عمومی سازمان ملل را میتوان به عنوان مجموعهای برای تبادلنظر دیپلماتیک مقامات عالیرتبه کشورها دانست. از زمان پیروزی انقلاب اسلامی، این اجلاس فرصت خوبی برای انتقال پیام انقلاب و تظلمخواهی جمهوریاسلامی از قدرتهای زورگو بوده است. تبلور این فعالیت را میتوان طی سالهای۱۳۸۴-۸۷ و با حضور پررنگ دکتر «احمدینژاد» جستوجو کرد.»
شایسته بود آقای «رشوند» توجه مینمودند تبلور واقعی و عینی تظلمخواهی مردم ایران، شهید «محمدعلیرجایی» بود که در صحن عمومی سازمان ملل، آثار شکنجههای خود را عریان در مقابل دیدگان مبهوت نمایندگان کشورهای جهان به نمایش گذاشت.
ضمنا شایستهتر بود فراموش نمیکردند که رییسجمهور موصوفشان در شعارهای تبلیغاتی انتخاباتی خود را «رجایی دوم» مینامید.
شایسته بود نویسنده مذکور توجه مینمودند: پس از پیروزی انقلاب فقط یکبار سازمان ملل در مقابل نماینده ایران و طرح مبتکرانه «گفتگویتمدنها» سر تعظیم فرود آورد، و این اتفاق در دوره آقای «خاتمی» و دولت هفتم افتاد.
شایسته بود آقای نویسنده توجه مینمودند قبل از آقای «خاتمی» آقای «هاشمیرفسنجانی» رییس محترم مجمع تشخیص مصلحت نظام و قبل از ایشان مقام رهبری به عنوان نماینده ایران در سازمان ملل حضور داشتهاند.
لیست بالابلندی از این نقطهتوجهات میتوان متذکر شد. اما ظاهرا آقای «رشوند» و طیف وسیعی از نویسندگان جوان و جویاینام همسو و همراه با همسر سخنگوی دولت، مرغشان یک پا دارد که: تنها پدیده و معجزه اتفاق افتاده در قرن بیستویکم آقای «احمدینژاد» است و تنها دولت موفق در این قرن «دولت نهم».
دراین باره بیشتر گفتوگو خواهیم داشت.
خرقهپوشی من از غایت دینداری نیست / پردهای بر سر صد عیب نهان میپوشم