اندر احوالات یک «انتساب» انتصاب
در روزهای پایانی فروردینماه سالجاری، شورای عالی اداری در نشستی به ریاست «پرویز داودی» معاون اول رئیس جمهور، جدایی سازمان حج و زیارت از وزارت ارشاد و الحاق آن به سازمان میراث فرهنگی و گردشگری را تصویب کرد.
این مصوبه روز شنبه، پنجم اردیبهشت، پس از تایید رئیسجمهور «محمود احمدینژاد»، از سوی معاون او در امور توسعهٔ سرمایهٔ انسانی که دبیری شورا را نیز بر عهده دارد، برای اجرا ابلاغ شد.
این اقدام دولت از همان ابتدا با اعتراض برخی از مراجع تقلید، روحانیان مجلس و نماینده آقای «خامنهای» در سازمان حج و زیارت روبهرو شد.
«محمود احمدینژاد» که بارها به دلیل اتخاذ تصمیمات آنی و شتابزده همواره مورد انتقاد بوده است، چند روز پس از این حادثه بلافاصله پس از دستور رهبری از این تصمیم شتابزده خود عقبنشینی نموده، و دستور داد شرایط به حال سابق خود باز گردد.
در تبلیغات ریاستجمهوری «احمدینژاد» هر جا از طرفداران او در باره این اتفاق ــ که اجماعی از طرف روحانیون، اصولگرایان و نهایتا رهبری را بر علیه ریسجمهور برانگیخت ــ سئوالی پرسیده میشد، بلافاصله پاسخدهنده با یک ترفند مشخص از تاکتیک «نعل وارونه» استفاده نموده و به جای پاسخ دادن به سئوال، میزان ولایتپذیری «احمدینژاد» در عقبنشینی از تصمیم «عاقلانه»؟؟ خود را به رخ سئوالکننده میکشید.
اکنون نیز درست در روزهای پایانی تیرماه و پیش از مراسم تحلیف و تنفیذ حکم ریسجمهور «احمدینژاد» در یک اقدام، اینبار نه شتابزده که حسابشده و حتی میتوان ادعا کرد از پیش طراحیشده «اسفندیار رحیم مشایی» که بارها طی چهار سال گذشته اقدامات و رفتار او اعتراض شدید مراجع تقلید و روحانیون و حتی رهبری را برانگیخته بوده را به عنوان «معاون اول» خود معرفی کرد، تا پس از اعتراضات روحانیون و نهایتا رهبری از این اقدام صرفنظر و مجددا میزان ولایتپذیری شدید خود را نشان داده و به رهبری هم اعلام نماید: حالا که «مواضع شما به من نزدیکتر است»، مواضع بنده هم به شما ایضا.
در این میان حضرات سید احمد خاتمی، حمید رسایی، حسین شریعتمداری و ... نیز که از قبل در جریان این تاکتیک بودهاند، نقش خود را به عنوان همکاران در اعلام مواضع ولایی ریسجمهور بازی میکنند تا کیهان هم برای خود خوراک خبری داشته باشد.
این اصل و فرع و بالا و پایین انتصاب آقای «اسفندیار خان رحیم مشایی» است، که امروز «پاشنه آشیل» حملات ولایتیها و شاید نقطه انحرافی خوبی برای انحراف فکر اقلی از مردم از ماجرای مشروعیتی باشد که با «تقلب» فراچنگ آمده است.
اما اکثریت آنانکه ۲۲خرداد در ایران «میرحسین موسوی» را به عنوان ریس جمهور برگزیدند، آگاهتر از آنند که فریب این بازی و یا شاید بازیهای مشابه از ایندست را بخورند.