آی دزد
بارها شنیدهایم و شنیدهاید که در جایی جمعیت زیادی دنبال هم میدویدند و فریاد میزدند «آی دزد، آی دزد» در این هیاهو هیچ کس دزد را نمیشناخت.
در روزهای اخیر در تبلیغات انتخابات و اکثرا در مناظرهها، آقای «احمدینژاد» بیشترین داد را میزند که «آی دزد! آی دزد!» و جالب است که در تمام مباحث پس از ادعای اینکه دوره مدیریتی او در دولت نهم بهترین دوره ریاستجمهوری بوده و او موفقترین ریسجمهور ایران از خلقت آدم به این طرف بودهاست، تلاش میکند ملت ایران را متقاعد کند حداقل چهار سال دیگر نیز اجازه دهند او در جایگاه ریاستجمهوری ایران بماند تا راحتتر بتواند از پشت صندلی ریاستجمهوری ایران دنیا را مدیریت کند.
آمار رسمی بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران نشان میدهد: دولت نهم در مقایسه با تمام دورههای ریاستجمهوری قبلی بیشترین درآمد از محل فروش نفت را داشته است. همچنین در دوره ایشان بود که برای اولینبار یارانه حاملهای انرژی از سبد هزینه خانوارهای ایرانی حذف و به خزانه دولت واریز شد. با این توصیف منابع و درآمدهای دولت به یکباره رشد تساعدی فوقالعادهای داشته است.
از طرف دیگر دولت هفتم و هشتم (دولت اصلاحات) برای اولینبار حداقل بیست میلیارد دلار پول برای دولت در صندوق ذخیره ارزی ذخیره کرده بود (موجودی به علاوه تعهدات مقروضین به صندوق).
با همه این درآمدهای افسانهای، شما چهار سال پیش هر قرص نان تقریبا خوب را میخردید حداکثر ۱۵ تومان، امروز هر قرص نان بد را میخرید ۲۰تومان.
دزد وقتی دید مردم به او نزدیک میشوند فریاد زد «آی دزد، آی دزد»