«شهرام امیری» دو فیلم با یک بلیط

نه فیلم نمایش‌ داده‌شده در برنامه خبری «بیست‌و‌سی» تلوزیون دولتی ایران در مورد اعترافات «شهرام امیری» دانشمند هسته‌ای ایرانی ساکن آمریکا که از طریق web cam و با کیفیت پایین تصویربرداری شده و حاوی اعتراف آقای «امیری» به ربوده‌شدن و شکنجه توسط دولت آمریکا بود، دروغ و جعلی بود، و نه فیلم نمایش داده‌شده توسط رسانه‌های آمریکا که وسیله دوربین‌های مجهز و در استودیو مخصوص تصویربرداری‌شده و حاوی اعترافاتی مغایر و متتاقض با اعترافات فیلم پخش‌شده در تلوزیون دولتی ایران بود، دروغ و جعلی است.

هر دو فیلم با نظر موافق دولتین «ایران» و «آمریکا» از طریق یک کانال و بر اساس سناریویی از پیش نوشته‌شده به هنرمندی «شهرام امیری» و کارگردانی طرف آمریکایی، جهت انحراف افکار عمومی داخل ایران از پی‌گیری حقوق مسلم خود، برنامه‌ریزی و در تهیه آن بیشترین ظرافت‌ها برای بهترین بهره‌برداری پیش‌بینی شده بود.

جالب توجه است در آستانه سال‌گرد کودتای ننگین در ایران، قریب به اتفاق رسانه‌های مجازی در کنار پی‌گیری اخبار جنبش سبز، نیم‌نگاهی نیز به سناریوی ساختگی «شهرام امیری» داشته‌اند.

تا این‌جای کار نتایج اولیه مورد انتظار طرف ایرانی به بار نشسته‌است.
اختلاف قول و عمل دولت‌مردان آمریکا در رابطه با برنامه هسته‌ای دولت ایران و اتخاذ سیاست «یکی به نعل یکی به میخ» طی یک‌سال گذشته در قبال حوادث و اتفاقات پس از انتخابات دهم ریاست‌جمهوری ایران، به‌نحو روشنی این گمانه‌زنی که؛ ساکنان کاخ سفید از روی کارآمدن «محمود احمدی‌نژاد» در ایران راضی هستند را، به‌شدت تقویت می‌نماید.

شکی نیست که دولت آمریکا طی سی سال گذشته بیش‌ترین چالش را با «جمهوری اسلامی» داشته و این چالش در دروه زمام‌داری «محمود احمدی‌نژاد» که دولت‌َش به‌نحو بارزی به انحراف در برنامه هسته‌ای و نقض حقوق بشر توامان متهم است، شدت پیدا کرده. تا آن‌جا که آمریکا موفق شد اجماع جهانی را بر علیه ایران اتمی با صدور چهار قطع‌نامه تحریم بسیج نماید.
چهار قطع‌نامه‌ای که اگرچه فاقد کم‌ترین ضمانت اجرایی در سطح جهانی بود، ولی بدون شک در داخل تبدیل به خوراک تبلیغاتی موثر «محمود احمدی‌نژاد» برای جلب حمایت بیشتر توده‌های عوام از خود و در نتیجه تثبیت دولت او شده‌است.

و کدام ناظر سیاسی صادقی خواهد بود که تایید نکند؛ پریشانی، سوءمدیریت و بی‌کفایتی در دولت نهم عملا به‌ترین فرصت‌ها را برای بیگانگان در سراسر جهان ــ از فقیرترین کشورهای آمریکای لاتین در دوردست غرب گرفته تا کشور قدرت‌مند «چین» در شرق دور، و از هم‌سایگان کوچک و بزرگ شرقی و غربی گرفته، تا کشور قدرت‌مند فدراسیون «روسیه شوروی» در شمال ــ فراهم نمود تا فارغ‌البال در قبال صادرات «آب‌نبات» به کشور ایران «مرورارید غلطان» به کشور خود وارد نمایند؟

در شرایطی که هر دولتی سعی می‌نماید با کم‌ترین بهانه بیش‌ترین سود را از این معامله یک‌طرفه داشته باشد، چرا کشور قدرت‌مند و مدعی سیادت بین‌المللی چون «آمریکا» از این نمد برای خود «کلاهی» ندوزد؟

و به همین دلیل روشن و شفاف است که طی چهار سال گذشته علی‌رغم جنجال جهانی و نشست‌های مکرر سازمان‌های بین‌المللی برای محکومیت دولت (و نه ملت) ایران به نقض حقوق بشر و انحراف از برنامه هسته‌ای و اتخاذ تدابیر تنبیهی فلج‌کننده، عملا هیچ‌گونه اتفاق عینی که حکایت از اراده واقعی دولت‌های موثر در تنظیم توافقات تحریم باشد، مشاهده نشده.

در این فرایند بزرگ‌ترین بهانه طراحان پیش‌نویس قطع‌نامه‌ها و امضاکنندگان توافق از تاخیرهای مکرر و اجرایی‌نشدن یا تعدیل مفاد قطع‌نامه‌ها در آخرین لحظات، ترس از عدم تصویب به‌دلیل وجود شرکای قدرت‌مند ایرانی دارای کرسی دائمی در سازمان ملل مثل «روسیه» و «چین» بوده‌است.

اما از ابتدای سال‌جاری میلادی باید سناریو به گونه‌ای دیگر رقم می‌خورد. به گونه‌ای که کم‌کم «چین» و خصوصا «روسیه» عدم تمایل خود را به ایفای نقش مخالف تحریم‌ها و عدم هم‌راهی با ایران اعلام، و عملا در کنار سایر کشورها قرار گرفتند و حتی پا را از این نیز فراتر گذاشته و در بعضی موارد به کاسه‌های داغ‌تر از آش در مقابله با ایران نیز تبدیل شدند.

شکی نیست کشورهای فوق‌الذکر بیش‌ترین سود خود را از بی‌کفایتی و دیپلماسی متزلزل ایران در عرصه بین‌المللی طی چند سال گذشته برداشت نموده و طی یک توافق پنهانی، نوبت آن‌ها به‌سر رسیده و اکنون نوبت کشور دوست و برادر «آمریکا» رسیده بود تا سهم خود را از سفره گسترده نذورات و حاتم‌بخشی آقای «احمدی‌نژاد» برداشت نماید.

دقیقا در همین زمان است که پس از تهدید ایران توسط «کرملین» این‌بار به جای «کاخ سفید» و امیدواری جهانی ناگهان خانم «کلینتون» ضمن اعلام آمادگی برای تصویب پیش‌نویس جدیدترین قطع‌نامه پیشنهادی، در یک بازی مضحک «اتخاذ ترفند جدیدی از سوی ایران» را پیش‌بینی نموده و به‌دنبال این پیش‌بینی غربی و با رعایت فاصله زمانی مناسب، نوبت تلوزیون دولتی ایران می‌رسد تا پرده دیگری از این سناریوی تنظیم‌شده را کلید بزند.

پخش فیلم اعترافات آقای «شهرام امیری» از تلوزیون دولتی ایران. تلوزیونی که مخاطبین‌‌اش به هیچ عنوان عادت به پرسش از چگونگی فرایند تهیه یا به دست آوردن چنین فیلم‌هایی ندارند، و در فاز بعدی و باز هم با رعایت فاصله زمانی مناسب پرده سوم از این سناریو توسط رسانه‌های «آمریکا» کلید می‌خورد و این‌بار نمایش فیلمی از همان هنرپیشه اما با کیفیت فنی بسیار بهتر و داستانی کاملا متفاوت و متناقض با فیلمی که توسط تلوزیون دولتی ایران پخش شده‌بود و به همین سادگی و حتی ساده‌تر از آن بهانه برای یک تاخیر دیگر در تنبیه دولت ایران (و تاکید می‌کنم نه ملت ایران) فراهم شود، تا از این ره‌گذر فرصت برای بهره‌برداری یک‌طرفه از منابع و مشارکت در منافع درازمدت ذخایر مادی و معنوی ایران با کم‌ترین هزینه از طریق ابقای «احمدی‌نژاد» و کودتاییان در راس دولت و حکومت فراهم شده، اسباب تنبیه و تحقیر ملت ایران شود.

اما آیا شهروندان واقعی و آگاه ایرانی که روز به روز با روشن‌شدن ابعاد گسترده خیانت‌های دولت نهم و دهم، بر تعدادشان افزوده می‌شود، اجازه چنین افزون‌خواهی‌ها را خواهند داد؟ و فریب چنین سناریوهای نازلی را خواهند خورد؟

با ایمان و اطمینان کامل اعلام می‌نمایم؛ جنبش یبداری جدید ملت ایران که مشخصه بارز آن «صبر و استقامت سبز» و ایستادگی در مقابل زیاده‌خواهی‌های بیگانگان از طریق خلع دولت‌مردان بی‌کفایت کودتایی است، اجازه چنین میدان‌داری را به هیچ قدرت و ابرقدرت جهانی نخواهد داد.
 طلیعه‌های فصلی سبز ناشی از این بیداری که از یک‌سال پیش شروع‌شده از هم‌اکنون قابل رویت است.

در همین رابطه:
شهرام امیری با عملیات اطلاعاتی سیا به آمریکا پناهنده شده‌است
 رمزگشایی از سناریویی ناپدید شدن
نکات خنده‌دار فیلم شهرام امیری

روسپی‌گری سیاسی

پس از نزدیک به چهار سال رجزخوانی و ماجراجویی هسته‌ای توسط آقای «احمدی‌نژاد» و حمایت‌های نابخردانه مجموعه نظام و از جمله نمایندگان خائن مجلس و رهبری نظام از این رفتارها، که تصویب چهار قطعنامه بر علیه ایران و تحریم‌های جهانی و انزوای شدید بین‌المللی را به‌همرا داشت، بالاخره دولت «مدیریت جهانی» از رجزخوانی خسته‌شده و اعلام کرد که حسب دستور غرب و شرق و برزیل و ترکیه و همه‌جای دنیا حاضر است از مواضع سوپر انقلابی خود کوتاه آمده و در مقابل «دادن مروارید غلطان، آبنبات دریافت» نماید.

تردیدی وجود ندارد که این عقب‌نشینی و چرخش در مواضع صریح حکایت از فلج‌شدن اقتصاد ایران ناشی از وضع تحریم‌های جهانی می‌باشد و اگرچه دستگاه دیپلماسی و شاخه رسانه‌ای و تبلیغاتی آن بیشترین تلاش خود را طی ۵ سال گذشته به کار گرفت تا نشان دهد، تحریم‌ها کم‌ترین تاثیری بر اراده ملت ایران(بخوانید دولت ایران) نداشته، اما بالاخره گذاشت و همان دستگاه تبلیغی با بی‌شرمی کامل آن‌را به پای موفقیت دولت ایران نوشت.

در توافق‌نامه اخیر هسته‌ای تهران، چندین کشور نقش اصلی و محوری را بر عهده داشتند و از آن جمله کشور ترکیه. همان کشوری که مردادماه سال گذشته محافل رسمی‌اش خبر ترانزیت ۱۸/۵ میلیارد دلار طلا و پول از کشور ایران توسط سرمایه‌داری به نام «اسماعیل صفاریان‌نسب» به آن کشور را رسما اعلام و تایید نمودند و حتی نخست‌وزیر آن کشور در یک مراسم رسمی خدا را به خاطر رسیدن این هدیه شکرگذاری نموده بود.

 در همین احوال البته عالی‌ترین مقامات رسمی ایران خروج این پول و طلا را به ترکیه تکذیب یا در مورد حجم آن ابراز تردید می‌نمودند و تکذیب و تردیدها هنوز هم به قوت خود باقی است.

آقای «اردوغان» علیرغم نزدیکی بسیار زیاد ظاهری با آقای «احمدی‌نژاد» و استراتژی هسته‌ای او، از چند روز قبل از بر‌گزاری نشست، رسما اعلام کرد که در نشست حاضر نخواهد نشد چون ایران حاضر به همکاری نیست و در واقع حضور خود را مشروط نموده و تلویحا تهدید به عدم حضور نموده بود.
 اما پس از انتشار این اخبار ایشان برای اخذ «در غلطان» تشریف‌فرما شدند.
از این پس شاهد سردشدن روابط آقای «اردوغان» و آقای «احمدی‌نژاد» خواهید بود.

آقای «عطاءالله مهاجرانی»در یک اقدام شتاب‌زده و به‌قصد جانماندن از کاروان تقسیم غنایم این فتح بزرگ!!! مقاله ای با عنوان «معاهده‌ای بهنگام» در سایت «جرس» نوشته و در یک روسپی‌گری مضحک سیاسی هم‌صدا با «حسین شریعتمداری» در «کیهان» به استقبال جشن این پیروزی ملی رفته است و دردآور آن‌که در یک نعل وارونه‌زدن، اقدام زشت خود را، هم‌راه و هم‌رای بزرگانی چون «عزت‌الله سحابی» دانسته و نوشته است:«پیمان ایران، ترکیه، برزیل گامی است که حکومت ایران به سوی منافع ملی و پرهیز از ماجراجویی برداشته است. همین گام را بایست تایید و تحسین کرد. چنان که برخی از چهره‌های شاخص سیاسی، از جمله مهندس عزت‌الله سحابی که نگاه و تفسیرش از وقایع امروز ایران بسیار دقیق و هوش‌مندانه است، از پیمان مزبور حمایت کرده‌اند.»

جهت اطلاع ایشان عرض می‌کنیم که بیانیه جمعی از «فعالین ملی و مذهبی» که قسمتی از آن مورد استناد نام‌برده قرار گرفته، روز یک‌شنبه یعنی یک‌روز زودتر از نشست تهران و اخذ تصمیمات و صدور بیانیه پایانی آن صادر شده و ظاهرا و حتما روح تنظیم‌کنندگان بیانیه از تصمیمات نشست تهران هم بی‌خبر بوده‌است.

از طرفی سه تن از امضاکنندگان بیانیه آقایان «عزت‌الله سحابی» «احمد صدر حاج سیدجوادی» و «ابراهیم یزدی» همان‌ها هستند که در پی سکوت کامل و هماهنگ مجموعه محافل و مقامات رسمی در واکنش به خبر خروج ۱۸/۵ میلیارد سرمایه ایران، با ارسال نامه‌ای به «رجب طیب اردوغان» اعلام نمودند که: «چنین حجم عظیمی از طلا و دلار نقد، بی‌تردید نمی‌تواند به بخش خصوصی و اشخاص حقیقی تعلق داشته باشد و علی‌القاعده باید به بانک مرکزی ایران و خزانه دولت ایران تعلق داشته باشد که برای مقاصد...[نقطه چین در متن اصلی است] و به‌طور غیرقانونی از ایران خارج شده است».
امضاکنندگان نامه سپس از نخست‌وزیر ترکیه خواسته بودند که این "سرمایه ملی ایرانیان به خزانه دولت ایران مسترد گردد.

ضمن این‌که آقای «عزت‌الله سحابی» در مصاحبه خود با سایت جرس به تاریخ بیست‌ودوم اردیبهشت‌ماه جاری صراحتا از«لزوم برکناری آقای احمدی‌نژاد برای حفظ ایران و جمهوری اسلامی» سخن گفته بود.

هم‌چنین در تاریخ بیست‌وهفتم اردیبهشت‌ماه جاری نیز آقای «احمد صدر حاج سیدجوادی» در مصاحبه با همان سایت، ضمن انتقاد شدید از دیپلماسی دولتین نهم و دهم فرموده بود: «حاکمیت حاضر است به قیمت مصالحه با بیگانگان در مقابل جنبش داخلی بایستد.»

با چنین احوالی چگونه ممکن است بیانیه تحلیلی و تشویقی بزرگ‌واران فوق به مسولین برای اتخاذ سیاست‌هایی با هزینه کم‌تر به منزله بیانیه تایید اقدامات و تشویق آن دولت تلقی شود و آن‌هم با دخل و حذف و تفسیربه‌مطلوب نمودن؟

ناگفته نماند که راقم این ستور با توجه به تجربه آشفتگی‌های مکرر در سیاست‌های دیپلماتیک آقای «احمدی‌نژاد» و رفتارهای خلاف قانون و قاعده و عرف بین‌المللی و بی‌احترامی به تمام توافقات حاصل‌شده قبلی، مطمئن است که در آینده‌ای نزدیک شاهد بسیج جهانی بر علیه کشور ایران برای تخطی از موارد موافقت نشست تهران و یک ماجراجویی جدیدخواهیم بود و باز چون همیشه پرداخت هزینه این به‌اصطلاح توافق و ماجراجویی بعدی آن برعهده ملت مظلوم ایران خواهد. و الا چه دلیل دارد آدم عاقل با تفاهم و توافق و ... مخالف باشد؟
مطالب مرتبط:
بیانیه تهران عقب نشینی آشکار
بیانیه نشست تهران را قبول نداریم

نماز جمعه

نمازجمعه یک مراسم سیاسی و عبادی است. توصیه شده است که اگر نمی‌توانید به هر دلیلی در یک نماز جمعه شرکت کنید و از فیض حضور و شنیدن خطبه‌های نماز‌جمعه به صورت آنلاین محروم شدید، حتما به صورت آفلاین این خطبه‌ها را گوش نموده و پی‌گیری کنید باشد که رستگار شوید.
 و من که به غیر از رستگارشدن فکر و ذکری ندارم، از این هفته به بعد سعی می‌کنم به این توصیه عمل نمایم و همه هفته خطبه‌های نمازجمعه و از آن مهم‌تر خطبه‌های نمازجمعه تهران را که در اخبار و احادیث آمده است: «کسی که خطبه‌های نماز جمعه ایران را در تهران بنیوشد، بهشت بر او واجب است. تمت حدیث» به گوش جان بنیوشم و مشاهدات خودم را از این مراسم سیاسی عبادی به سمع و نظر دوستان هم برسانم.

خطبه‌های این هفته نماز سیاسی عبادی جمعه تهران به اقامت آقای «کاظم صدیقی» اقامه شد. خطیب در خطبه‌های اول ضمن توصیه خودش و ما به تقوی گفت که «تقلب» جهنم است و آتش. باید چشم برزخی داشته باشید تا ببینید.
و البته ظاهرا ایشان و دوستانشان چشم برزخی ندارند که آتش افروخته بعد از «تقلب» وسیع در انتخابات دهم ریاست‌جمهوری در تهران را که پیش از برافروخته‌شدن، «اکبر هاشمی رفسنجانی» در نامه سرگشاده‌اش به رهبری نظام وقوع آن‌را پیش‌بینی نموده بود، نمی‌بینند و این‌که دست‌ِکم هفتاد نفر تا کنون در این آتش جان خود را از دست داده‌اند.

وی همچنین ضمن اشاره به حدیث «الفنتة اشد من‌القتل» از مستمعین خود که در هوای سرد در دانشگاه تهران برای صید ثواب جمع شده بودند سئوال کرد: «چرا باید هم‌دیگر را بد بدانیم که دیگران بگویند این‌ها همه بدند؟»
ایشان فرمودند: «دیگر نمی‌خواهیم بد باشیم. بدی آدم را خسته می‌کند» خدا شکر!؟

وی همچنین در این خطبه به «عبدالعزی» نام واقعی «ابولهب» اشاره نمود و همسر وی را با عبارت البته مودبانه «زنکه» مورد تحقیر و تخفیف قرار داد.

ایشان همچنین حین قرائت خطبه به آیه ۱۳ سوره مبارکه «حجرات» اشاره نموده و متاسفانه هنگام قرائت واژه «میتا» را به اشتباه با تشدید «ی‌» آن‌گونه در عرف ما معمول است خواندند. قابل توجه صنف کفن‌پوشان تحت مدیریت سران قم.

درخطبه دوم آقای «صدیقی» با اشاره به صدور قطعنامه بر علیه ایران توسط شورای حکام و بدون اشاره به اجماع عمومی بر علیه ایران، فرمودند که «این‌ها (یعنی ۵+۱ و غرب) به دروغ ادعا نمودند که ایران یک‌ماه پیش با آن‌ها توافق ضمنی نموده و حالا حرف خود را پس گرفته‌اند.
 این درحالی است که این توافق ضمنی طی دو ماه گذشته بار‌ها و بار‌ها با افتخار توسط رسانه ملی برادر «ضرغامی» تبلیغ شده بود.

وی در این خطبه همچنین اعلام نمود که ایران دارای یک فضای صددرصد ولایی است و ضمن اشاره به حدیث شریف «یدالله فوق ایدیهم» تلویحا به دنیا اعلام نمود که با دست خدا در نیفتند.
 ایشان برای این‌که یک سند تاریخی هم بدست داده باشند به جنگ تحمیلی هشت ساله بر علیه ایران اشاره کرد که تمام دنیا بر علیه ایران (شما بخوانید دست خدا) بسیج شدند. ولی شکست خوردند.

 وی اصلا اشاره نکرد در حالی که خیانت آشکار دوستان نزدیکش به «نوشیدن جام زهر توسط حضرت امام منجر شد» چگونه «نوشیدن جام زهر» می‌تواند نشانه پیروزی ما و شکست دشمنان ما باشد.

ایشان همچنین از ولایت آقای خامنه‌ای به «ارث امام راحل» تعبیر و ضمن اشاره به حادثه انتحار سیاسی دولت کودتا (پاره کردن عکس امام در مراسم ۱۶ آذر) در حالی که به گریه افتاده بود، شکایت به خدا برد.

 ظاهرا زمانی که دوستان ایشان بی‌حرمتی شدید به خانواده امام راحل را در دستور کار قرار داده بودند، نه تنها چشم و گوش برزخی ایشان بلکه چشم و گوش دنیایی ایشان هم بسته بوده است.

لازم به یاد آوری است که حضرت «صدیقی» در طول خطبه دوم بار‌ها به مسائل هسته‌ای اشاره داشتند و برای اشار به این مسئله از واژه جدید‌الاحداث «داشتن هسته‌ای» استفاده نمودند.

به امید این‌که روز و روزگار بر شما خوش باشد، تا جمعه‌ای دیگر؛ نماز جمعه‌ای دیگر و سعادت شنیدن خطبه نماز جمعه‌ای دیگر توسط یک «کاظم صدیقی دیگر» خدا نگهدار.
 یا علی

صداقت حق مسلم ماست

کم‌تر از یک‌هفته پیش از آ‌ن‌که آقای دکتر «محمود احمدی‌نژاد» ریس‌جمهور معرفی‌شده به‌عنوان پیروز انتخابات به مقر «سازمان ملل» متحد پرواز نماید، جدید‌ترین بسته پیشنهادی خود را توسط وزیر امور خارجه به نمایندگان کشورهای عضو گروه «۵+۱» تقدیم کرد و در مورد محتوای این بسته به خبرگزاری‌ها و رسانه‌های داخلی و خارجی اعلام کرد که، از نظر ما موضوع پرونده هسته‌ای ایران یک موضوع پایان‌یافته و پرونده‌ای مختومه تلقی شده و در این بسته پیشنهاداتی در مورد مسائل مهم مدیریت جهانی به گروه ارائه شده است.

یک‌هفته بعد از ارسال این بسته و این سخنان، ریس‌جمهور معرفی‌شده به‌عنوان دهمین ریس‌جمهور به نیویورک و مقر سازمان ملل رفت و پس از آن‌که در سالن مشغول سخنرانی بود، هیئت‌های نمایندگی اکثر کشورهای جهان در اعتراض به رفتارهای متعدد ضد‌ونقیض دولت‌مردان ایران و خصوصا آقای «احمدی‌نژاد»، اتفاقات جاری ایران، همچنین اصرار بی‌هوده آقای «احمدی‌نژاد» بر رد فاجعه «هالوکاست» صحن مجمع عمومی سازمان ملل را ترک نمودند.

تاثر ناشی از این رسوایی جهانی هنوز با شدت به قوت خود باقی بود که عده‌ای از اعضای «سازمان مجاهدین خلق» در فرانسه جمعی از خبرنگاران را برای استماع خبر و عکس‌های مهم و جدیدی از یک سایت فعال غنی‌سازی اورانیوم در نزدیکی «قم» و «تهران» به یک کنفرانس مطبوعاتی دعوت نموده و در این کنفرانس با نشان‌دادن عکس‌هایی ماهواره‌ای پرده از فعالیت این سایت برداشتند.

هنوز اخبار و مستندات منتشر‌شده در این کنفرانس مورد تایید هیچ سازمانی قرار نگرفته بود که دولت‌مردان ایران پیش‌دستی نموده و در دستپاچگی آشکار، با ارسال نامه‌ای به «آژانس بین‌المللی انرژی هسته‌ای» اخبار منتشره توسط «سازمان مجاهدین خلق» در کنفرانس خبری فرانسه را تایید نمودند.

حال فرض بگیرید شما جای دولت‌مردان جمهوری اسلامی هستید. ریگی به کفش سیاست‌تان نیست، ریگی به کفش پرونده انتخابات ریاست‌جمهوری دهم‌تان هم نیست، ایضن ریگی هم به هیچ‌یک از کفش‌های پرونده مهم و حساس پرونده هسته‌ای‌تان هم نیست. یک سازمان تروریستی بنام «مجاهدین خلق» هم دائم در پی آنست که از شما آتوی سیاسی و گاف خبری و بهانه برای آبروریزی پیدا کند. حالا شما یک بسته پیشنهادی به دنیا و نمایندگان آن‌ها: (گروه ۵+۱) فرستاده‌اید و در یک کنفرانس خبری و مطبوعاتی هم اعلام نموده‌اید که از نظر شما موضوع پرونده هسته‌ای ایران یک موضوع تمام‌شده است و محتویات بسته پیشنهادی ارسالی به سران جهان هم پیشنهاد برای مدیریت بر‌تر با هم‌کاری دولت‌مردان ایران که شفاف‌ترین مدیران هستند می‌باشد. حالا به آبرورزی و افتضاح سخنرانی‌تان در سازمان ملل و بی‌اعتباری بی‌نظیر جهانی کاری نداریم.

در چنین شرایطی به‌ناگاه‌‌ همان سازمان شرور و تروریستی «مجاهدین خلق» خبرنگاران را در فرانسه به یک کنفرانس خبری و مطبوعاتی دعوت می‌نماید و با نشان‌دادن چند عکس ماهواره‌ای دقیق روی نقشه جغرافیا، پرده از یک سایت فعال غنی‌سازی اورانیوم شما در نزدیکی قم و تهران که شما (دقت کنید!!!) یک‌سال پیش به آژانس فعالیت آن‌را با آدرس دقیق اطلاع داده‌اید بردارد.
یک‌بار دیگر فرضیات فوق را به خاطر بیاورید! اگر شما جای دولت‌مردان ایران بودید چه می‌کردید؟ آیا غیر از اینست که دست‌کم یک سال خوراک برای تمسخر «سازمان مجاهدین خلق» که دچار اشتباه بزرگی شده است، به دست نیاورده بودید؟ آیا نباید این‌روز‌ها بخش‌های متعدد خبری شما و از آن‌جمله بیست‌وسی برنامه‌های عادی خود را قطع و روی این گاف بزرگ «سازمان مجاهدین خلق» مانور بدهد؟ آیا نباید این‌روز‌ها در سراسر ایران خیابان‌ها مملو از بسیجیانی باشد که برای این پیروزی نظام در برابر افتضاح سازمان مجاهدین مشغول پخش شیرینی باشند؟ و هزار اما و آیای دیگر؟؟

حالا یک‌بار دیگر چهره ریس‌جمهور معرفی‌شده توسط وزارت کشور و شورای نگهبان به‌عنوان دهمین ریس‌جمهور ایران در کنفرانس خبری در نیو یورک، پس از شاه‌کار «سازمان مجاهدین خلق» را به‌خاطر بیاورید! آیا کمترین اثری از شادابی و بگو بخند و زهرخندهای معمول وی در کنفرانس‌های خبری، میزگرد‌ها و مناظره‌ها در آن مشاهده نمودید؟

اما حقیقت اینست که ایران کمترین  ــ تکرار می‌کنم! کمترین!  ــ حساسیتی روی این کنفرانس خبری سازمان مجاهدین نداشته و هیچ‌گونه واکنشی نسبت به آن از خود بروز نداده است. اما با کمال پررویی و با صراحت و بی‌شرمی کامل به تمام رسانه‌های بین‌المللی دروغ خنده‌داری گفت که: ایران از یک‌سال پیش فعالیت این سایت را به «آژانس» اطلاع داده است. گو این‌که آرشیو سازمان بین‌المللی انرژی اتمی و دبیرخانه آن، دبیرخانه وزارت کشور ایران است و در اختیار «کامران دانشجو» که بتوان هرگونه سند دروغی را در آن وارد نمود.
 ایران وقتی اقدام به نامه‌نگاری به «آژانس بین‌المللی انرژی اتمی» نمود که حالا همه دنیا از وجود این سایت مطلع بودند. به همین دلیل بلافاصله با دستپاچگی به ژنو رفتند و فراموش کردند که کم‌تر از بیست روز پیش رسما و در مقابل دوربین‌های بزرگ خبری و رسانه‌ای جهان اعلام نموده‌اند: که از نظر آن‌ها پرونده هسته‌ای ایران یک موضوع خاتمه یافته است.
اما برخلاف گفته صریح آن‌ها خاتمه یافته نبود. به همین دلیل برسر میز مذاکره بر سر موضوع هسته‌ای نشستند.
 دردآور‌تر آن‌که از تمامی مواضع قهرمانانه ۴ سال گذشته خود به یک‌باره عقب‌نشینی نموده و باز هم دردآور‌تر آن‌که تمام این شکست‌ها را به عنوان موفقیت جدید دولت ایران به شهروندان خود معرفی نمودند.

 اما فرض بگیریم شهروندان ایران به ماهواره و اینترنت دسترسی ندارند. آیا حافظه هم ندارند و این‌همه خبر ناسخ و منسوخ که طی یک ماه و دوماه و ... چهار سال به مردم داده می‌شود مردم را به فکر نخواهد انداخت؟

می‌گویند معتادان آخرین کسانی هستند که از اعتیاد خود آگاه می‌شوند. آیا دولت‌مردان ایران هم آخرین افرادی هستند که از گاف‌های متعدد خود با خبر خواهند شد؟