وبلاگ‌نویسی

«این پست با احترام تقدیم می‌شود به مدیر سابق سایت «پرشین بلاگ»

یک باور سنتی و قدیمی می‌گوید: هر کاری که لحظه تحویل سال به آن مشغول باشی، به‌نوعی بر رفتار شما طی سال پیش‌رو تاثیر شدید خواهد گذاشت و به‌نوعی قسمتی از شخصیت شما خواهد شد. مثلا براساس این باور؛ اگر لحظه تحویل سال خواب باشید، سال پیش‌رو شخصیتی خواب‌آلود خواهید داشت.

دوست‌داشتن، کینه‌ای‌بودن، غمگین‌بودن، شادبودن و ... در لحظه تحویل سال، براساس این باور باستانی، باعث می‌شود اخلاق مذکور جزئی برجسته از شخصیت شما طی سال پیش‌رو باشد.

وبلاگ‌نویسی را از حدود هفت سال پیش با پرشین‌بلاگ روی این آدرس و با کمک مجتبی و علی و روح‌الله و وحید و دیگر دوستانم در وبلاگ وادقان شروع کردم.
آن‌روزها بیش از امروز دغدغه‌ام شعر بود و می‌خواستم اجتماع را از زوایه هنر و ادب و خصوصا شعر نگاه کنم.
پس از آن حدود دو سال بعد، روی این آدرس به blogfa کوچ کردم و دغدغه‌هایم نیز بیشتر و هرچه به سمت انتخابات ریاست‌جمهوری دوره دهم نزدیک‌تر می‌شد، در حوزه سیاست پررنگ شد.
به همان میزان اشتها یرای بیشتر نوشتن و به‌روزبودن نیز در من شدت یافت، به‌طوری‌که طی سال گذشته می‌توانم بگویم حداقل هفته‌ای یک‌بار به‌روز یا آپدیت بوده‌ام.

حدود هشت ماه پیش، طی یک تصمیم جمعی همراه با وبلاگ‌نویسان جنبش سبز به خانه فعلی روی بلاگر آمدم. وبلاگ‌م روی بلاگفا فیلتر شد. روی بلاگ‌اسپات هم دوبار فیلتر شدم.
 علاوه بر این خانه که با مشخصات واقعی من معرفی می‌شود، من چند خانه مجازی با مشخصات غیرواقعی دارم که در کنار این صفحه‌ها روی آن‌ها هم با جنبش سبز و دوستان اندیشمند و اهل قلم هم‌راه هستم.

امسال بر خلاف اغلب سال‌های عمرم که لحظه تحویل سال در خواب می‌گذشت، بیدار بودم و در حال به‌روز کردن وبلاگ و صفحه‌ام روی فیس‌بوک بودم.
حالا امیدوارم بر اساس همان عقیده و باور قدیمی در سال پیش‌رو بیش از پیش وبلاگ‌نویس باشم و بیش از سال‌های پیش به‌روز.

آخرین خبر بد سال در حوزه دنیای مجازی و وبلاگ خبر بازداشت «مهدی بوترابی» مدیر سابق پرشین بلاگ بود.

روشن‌گری: این مطلب روی بلاگر نوشته می‌شده و بعدا به این‌جا منتقل شده‌است.

کتیبه

کتیبه «عنایتی» را در ویژه‌نامه فرهنگیان حامی «میرحسین» خواندم. «فریاد» رسای «اخوان ثالث» پس از سال‌ها از کتیبه به گوش رسید. با خود قراری گذاشتم که به قول استادم «عنایتی» لالمونی را پس بدهم.
جالب است در کاشان ما به سکوت می‌گویند «لالمونی» و برای ادای آن از مصدر «گرفتن» استفاده می‌کنند. پس بی‌دلیل نخواهد بود که من وقتی می‌خواهم مشیی غیر از سکوت پیش بگیرم بگویم: لالمونی گرفته پس می‌دهم.

در اولین ملاقات دوستان ما با اعضای شورای مرکزی ستاد اصلاح‌طلبان حامی «میرحسین موسوی» در کاشان تمام تلاش ما برای جور کردن حداقل ۲۰نفر به ناکامی انجامید و دوستم آقای «وحید محمد‌زاده» در توجیه نیامدن دوستان گفت: دوره آقای خاتمی موجی ناخودآگاه ما را برای ستاد‌ها هدایت می‌کرد، اما امروز در نبود این موج هر کس برای نیامدن خودآگاه دنبال بهانه می‌گردد. اما برای همه ما غیرقابل‌باور بود که این موج بسیار زود‌تر از دوره آقای خاتمی فراهم شود تا همه ما شاهد باشیم هنگام افتتاح ستاد مرکزی اصلاح‌طلبان حامی «میرحسین موسوی» در کاشان از لحظات ابتدایی شروع مراسم جا برای نشستن و از چند لحظه بعد جا برای ایستادن نبود.
 این در حالی بود که عده زیادی ا ز طرفداران برای شنیدن سخنان «میرحسین» که مستقیما از شبکه ۱سیما پخش می‌شد به ستاد نیامده بودند و خبر نداشتند که ستاد پیش‌بینی لازم را برای پخش مستقیم سخنرانی فراهم کرده است.

یادم می‌آید سه یا چهار روز مانده به دوم خرداد ۷۶روزنامه «سلام» تنها رسانه حامی آقای «خاتمی» در آ‌نروز‌ها نوشت: موج جدید حمایت از خاتمی سراسر کشور را فرا گرفت. و ذیل آن نوشته بود: «محسن مخملباف» کارگردان نامی سینمای ایران از خاتمی حمایت کرد.

 «مخملباف» ۲۰روز مانده به ۲۲خرداد از میرحسین حمایت نموده است.

دوستم از یکی از خبرگزاری‌های نزدیک به دولت تماس گرفت و گفت: موج جدید حمایت از «میرحسین موسوی» سراسر کشور را فرا گرفت.

لالمونی نمی‌گیریم.