لزوم توجه به اصالت نام‌ها در شبکه‌های اجتماعی
امروزه با گسترش شبکه‌های اجتماعی و سایه‌ی سنگینی که دنیای مجازی بر دنیای حقیقی افکنده، نداشتن یک رسانه رسمی (وبلاگ، وب‌سایت) و به تبع آن صفحات رسمی در شبکه‌های اجتماعی برای چهره‌های مشهور می‌تواند مخاطره‌آمیز باشد. چه آن‌که به راحتی می‌توان با نام یک چهره مشهور سینمایی، ورزشی، هنری (سلبرتی) وبلاگ، وب‌سایت و عنوان کاربری در شبکه‌های اجتماعی ساخت، و با کمک از شهرت آن‌ها اقدام به جلب توجه و انتشار اخبار و عقاید خود نمود یا اخبار دروغ منتشر کرد. اخباری که با تکیه بر گستردگی شهرت یک چهره مشهور، می‌تواند برد وسیعی پیدا کند و این‌طرف و آن‌طرف مورد استناد قرار بگیرد، در حالی که روح شخص از هم از این خبر جعلی بی‌خبر است و یا ابدا هم‌دلی با عقیده‌ای که به نام او تبلیغ و منتشر می‌شود ندارد.
به تازگی صفحه‌ای در شبکه اینستاگرام به نام «پرویز پرستویی» چهره مشهور سینمایی و در عین حال مشهور اجتماعی ساخته شده که تعداد قابل توجهی هم دنبال‌کننده دارد، اما ظاهرا روح آقای پروستویی هم از وجود چنین صفحه‌ای خبر ندارد.
این صفحه هفته گذشته خبر و خاطره‌ای را از قول آقای پرستویی منتشر کرد که وی اظهارداشته چمدان حمل دلار وی در خیابان ناگهان بازشده و دلار‌ها روی زمین ریخته است. در ادامه آقای پرستویی به واکنش‌های مردم در قبال ریخته‌شدن دلار‌ها در خیابان اشاره می‌کند. این درحالی است که روح آقای پرستویی هم از این اتفاق خبر ندارد و این اتفاق نه متعلق به ایشان که متعلق به آقای «حمید حسامی» است و وی دو سال قبل این خاطره را در فیس‌بوک خود منتشر کرده و آن‌زمان بار‌ها و بار‌ها در شبکه‌های مجازی همرسانی و بازنشر شده است.
طرفه آن‌که سایت خبرآنلاین و پارسینه بدون توجه به اصالت انتساب آن صفحه به آقای «پرستویی» و قبول زحمت یک تماس و استعلام، خبر آن‌را به نقل از اینستاگرام آقای پرستویی منتشر می‌کنند و بلافاصله هم چندین خبرگزاری به نقل از این دو سایت و در ادامه الی‌ماشالله گروه‌ها و افراد در شبکه‌های مجازی آن‌را بازنشر می‌کنند.
یک‌هفته پس از این اتفاق و گاف رسانه‌ای، دوباره همان صفحه اینستاگرام مشکوک مستند و منبع چندین وب‌سایت و خبرگزاری می‌شود و حالا خبر «کمپین پرویز پرستویی برای چهارشنبه‌سوری» در رسانه‌ها و شبکه‌های مجازی دست‌به‌دست و همرسانی می‌شود. این درحالی است که این کمپین چهار روز قبل از آن و توسط روزنامه شهروند کلید خورده و ابدا ربطی به آقای پرستویی و آن صفحه مجعول و مشکوک نداشته و ندارد الا این‌که آن صفحه این خبر را از صفحه روزنامه شهروند کپی و بدون اشاره به منبع بازنشر کرده است.
دو مورد یاد‌شده ظاهرا و در یک نگاه ساده خطری برای آقای پرستویی ندارد. اما نشان می‌دهد اخبار مجعول و کذب می‌تواند به راحتی از طریق چنین صفحاتی و با کمک از شهرت بالای چنین افرادی با برد موثر و بالا تولید، و سپس بدون توجه به صحت و اصالت آن بر شانه اعتبار اجتماعی شخص مشهور بازنشر و همرسانی و منشاء خطر باشد.
در چنین فضایی بایسته است افراد دارای شهرت بالای سیاسی، اجتماعی، ورزشی، هنری، ادبی و رسانه‌ای حتما برای خود رسانه رسمی و به تبع آن صفحات رسمی معرفی و تایید شده در شبکه‌های اجتماعی داشته باشند. این یک ضرورت لاینفک از شهرت اجتماعی است.
از سویی دیگر اما اعلام رسمیت و اصالت یک تارنما
یا صفحه اجتماعی متعلق به یک چهره مشهور، و رفع اصالت از صفحات جعلی (فیک) یکی از وظایف
اصلی رسانه‌ها و خبرگزاری‌های رسمی است. رسانه‌های رسمی وظیفه دارند پیش از انتشار
خبر یا مطلب از قول یک منبع، ابتدا اصیل و مورد وثوق بودن منبع را با اسفتاده از سازوکارهای
خود سنجیده و در صورت معتبربودن آن‌را منتشر کنند.
منتشرشده در روزنامه نام‌آوران چهارشنه ۲۶ اسفندماه
مرتبط:
+ برای پوشش خطا به عذر بدتر از گناه متوسل نشویم
+همه حقوق متعلق به دزد یا کپی‌کار است؟
+به حقوق مولف احترام بگذاریم
