حامیانی که «میرحسین» را خدوم نمی‌دانند
در آستانه انتخابات ریاست‌جمهوری دوره دهم، گروهی از اصول‌گرایانی که در دولت نهم سهم ناچیزی از مناسبات قدرت نصیب‌ِشان شده و بیم ازدست‌دادن قدرت در صورت ابقای «احمدی‌نژاد» در راس قوه مجریه را داشتند، تصمیم گرفتند وارد یک بازی برد برد شده و از نامزدی غیر از «احمدی‌نژاد» حمایت نمایند که بیش‌ترین احتمال پیروزی در مورد او وجود داشت.
جبهه «اصول‌گرایان حامی میرحسین موسوی» با چنین پیش‌فرضی در آستانه انتخابات هم‌چون همه «جامعه»«همسو»های خلق‌الساعة، اعلام موجودیت نموده و بلافاصله در همان شب ۲۲خرداد۸۸ اندکی پیش از مشخص‌شدن نتایج انتخابات، با انتخاب مشی سکوت کامل، تلاش نمود تا نقش و جای‌گاه خود را از خاطرات تاریخی مربوط به این انتخابات پاک نماید و برای بازیابی خود مترصد فرصت و شرایط مناسب ماند.
بدون شک اگر مقصود این گروه «اصول‌گرایی» بود که آقای «احمدی‌نژاد» نماینده معرفی‌شده از طرف تمام طیف‌های اصول‌گرا بود و باید به نفع شرایط سیاسی احزاب متبوع خود، با ایشان هم‌راهی، و در انتخابات هم از ایشان حمایت می‌نمودند.
اگر با خط‌‌مشی، روش و سیاست‌ها و رفتار ایشان طی دوره دولت نهم مخالفتی داشتند و از دید آن‌ها او نمی‌توانست تعریف آن‌ها از اصول‌گرایی را نمایندگی کند، آقای «محسن رضایی» دیگر نامزد اصول‌گرایان در صحنه حضور داشت و می‌باید از او حمایت نموده و روی ریاست‌جمهوری او سرمایه‌گذاری می‌نمودند.
بر فرض ثالث که آقای «احمدی‌نژاد» و آقای «رضایی» هیچ‌کدام با تعاریف آن‌ها از اصول‌گرایی مطابقت نداشته و نظرات آن‌ها را نمایندگی نمی‌کردند، شایسته بود در بین خودشان شخص موجهی که بیش‌ترین نسبت را با تعاریف آن‌ها از «اصول‌گرایی» داشته و از مقبولیت عمومی نیز برخوردار بود، یافته و حول محور او وارد کارزار انتخابات می‌شدند.
اما هیچ‌کدام از فرضیات فوق محقق نشد و آن‌ها در یک اقدام نادر، با حمایت از نامزد اصلی «اصلاح‌طلبان» در انتخابات اعلام حضور و موجودیت نمودند، و پس از انتخابات نیز با قبول دربست نتایج انتخابات و بدون کم‌ترین اعتراض و واکنشی، گو این‌که از قبل از نتایج خبر دقیق داشته و در یک تبانی با داور وارد بازی باخته شده‌اند، به سکوت سنگینی رفته و تلاش نمودند حتی از اظهارنظر شفاف در مورد حوادث بعد از انتخابات نیز پرهیز نمایند.
اما این سکوت چندان که قابل پیش‌بینی بود دوام نیاورد.
در تازه‌ترین اظهارنظر، آقای «سیدرضا اکرمی» رئیس شورای سیاست‌گذاری جبهه اصول‌گرایان حامی میرحسین موسوی، در ملاقاتی که اخیرا با «هاشمی» داشته است، از ایشان گلایه‌کرده که به‌تر بود واژه «خدوم» را در مورد «میرحسین موسوی» به‌کار نمی‌برد.
اگرچه آقای اکرمی اندکی پس از انتخابات تاوان حمایت از «میرحسین موسوی» را با برکناری از دبیری «جامعه وعاظ تهران» پرداخته بود، اما اظهارنظر اخیر ایشان نشان داد که نه ایشان و نه اصولا جبهه‌ای که ایشان ریاست شورای سیاست‌گذاریش را در حمایت از «میرحسین» برعهده داشت، کم‌ترین اعتباری برای «میرحسین» و اصول‌گرایی او قائل نبوده و تنها دلیل حمایت‌شان از ایشان، سهم‌یابی در قدرت بوده است، و اکنون که «میرحسین» به هر دلیلی (که از نظر آن‌ها مشروع است) به قدرت نرسیده، به‌تر است برای خودشیرینی نزد بانیان فعلی قدرت به «خادم»معرفی‌شدن نخست‌وزیر محبوب بنیان‌گذار جمهوری اسلامی، توسط آقای «هاشمی» اعتراض شود تا شاید آب‌رفته به جوی بازگشته و از این نمد کلاهی نیز در ساختار قدرت نصیب آن‌ها شود.
این نوشته در امروز‌نیوز این‌جا
