بهلول و شراب

روزی «بهلول» بر «هارون الرشید» وارد شد. دید «هارون» مشغول نوشیدن شراب است. «هارون» که می خواست خود را از خوردن شراب تبرئه کند، از «بهلول» پرسید: اگر کسی انگور بخورد حرام است؟ «بهلول» گفت: نه. «هارون» پرسید; اگر بعد از خوردن انگور آب بخورد حرام است؟ «بهلول» گفت: نه. «هارون» پرسید; اگر بعد از خوردن انگور و آب، مدتی در کنار آفتاب بنشیند حرام است؟ «بهلول» گفت: نه. «هارون» گفت: پس چطور همین انگور و آب مدتی را در کنار آفتاب بگذرانند حرام است؟! «بهلول» به «هارون» گفت: اگر خاک بر سر انسان بریزند، سر او می شکند؟ «هارون» گفت: نه. «بهلول» گفت: اگر بعد از خاک ریختن مقداری آب بر سر او بریزند، سرش می شکند؟ «هارون» گفت: نه. «بهلول» گفت: اگر بعد از ریختن خاک و آب، شخص در کنار آفتاب بنشیند، سرش می شکند؟ «هارون» گفت: نه. «بهلول» پرسید: اگر همین آب و خاک را با هم مخلوط کنند و از آن خشتی بسازند و کنار آفتاب بگذارند تا خشک شود و بعد بر سر انسان بزنند آیا سر او می شکند یا نه؟ «هارون» گفت: البته که خشت سر انسان را می شکند. «بهلول» گفت: همچنانکه از ترکیب آب و خاک در کنار آفتاب، خشت درست شده و سر آدم را می شکند، از ترکیب آب و انگور در کنار آفتاب نیز شرابی بدست می آید که از نوشیدن آن، صدمه های فراوانی به انسان وارد می شود و لذا شرع آن را نجس و حرام قرار داده است و موجب حد شرعی می شود. «هارون» از جواب «بهلول» حیرت زده شده و دستور داد تا بساط شراب را بردارند.