به حریم خصوصی احترام بگذاریم

«ابراهیم نبوی» با شوخی و جدی بازی شترمرغی می‌کند. نه می‌شود فهمید کی با شوخی حاضر است بپرد، نه کی با جدی حاضر است بار ببرد. این درست نیست. این رویه خطرناک است. شاید «نبوی» اداعا کند که دست خودش نیست و آن‌قدر زیاد و پشت سر هم طنز نوشته که ناخواسته رگه‌هایی از طنز به ادبیات جدی و نوشته‌های مورد استناد او وارد می‌شود. شکی نیست. حق با اوست. ولی می‌شود و حتما باید آدم وسواس بیش‌تری در حوزه‌ای که می‌تواند منجر به سلاخی فضیلت‌ها شود، به خرج دهد.
 
«نبوی» به‌تازه‌گی در واکنش به استعفای «مهدی کوچک‌زاده» چهره جنجالی و خبرساز مجلس نهم، مطلبی نوشته که مشخص نیست طنز است یا جدی. اما هر چه باشد در این نوشته از حدود اخلاق و فضیلت‌ خارج شده و به حریم خصوصی و شخصی فردی ورود غیراخلاقی و غیرشرعی کرده است.

این‌که «کوچک‌زاده» با سکوت، یا جار و جنجال، حضور یا غیبت، ادب یا توهین، یا هر شکلی دیگر در طول دوران نمایندگی خود به ملت ایران و نسلی که وی در دوران آن‌ها نماینده بوده خیانت کرده، جای تردید نیست.
نیز شکی نیست که نتایج خیانت «کوچک‌زاده» و امثال «کوچک‌زاده» شامل حال نسل‌های بعدی هم خواهد شد.
با این همه اما خیانت عمومی او در مقام یک وکیل پارلمان، ربطی به شخصیت فردی و حریم خصوصی او ندارد و او از آن حیث که انسان است می‌تواند گناه و خطاکار در حوزه فردی و در چهارچوب شخصیت و خانه و خانواده خود باشد و از این حیث ربطی به «ابراهیم نبوی» و مخاطبان او ندارد که ایشان می‌ می‌خورد یا گلاب! نماز می‌خواند یا آواز غنایی! خواب است یا بیدار... الخ.

اگر یاد بگیریم که انسان‌ها حق دارند در حریم خصوصی و شخصی خود آزاد باشند، و اگر خطا و گناهی کردند که نتیجه آن متوجه عموم نیست، حتما و حتما در روزی که به نام «یوم‌الحساب» نام‌گذاری و تعریف شده، به حساب آن‌ها رسیدگی خواهد شد و آن‌و قت هم مسؤل رسیدگی من و «ابراهیم نبوی» و دیگران نیستم و خدا هست، شاید قسمت عمده‌ای از مشکلات ما دست‌کم در حوزه اخلاق مرتفع خواهد شد و پس آن‌گاه بستر آرامش را می‌شود روی این توجه و اعتبار پهن کرد.

یک نکته تکمیلی هم برای آن‌ها که احتمالا ان‌قلت بیاورند که همه زندگی و تفکر کوچک‌زاده و امثال‌هم در سرک کشیدن به زندگی خصوصی دیگران گذشته، بگویم که دلیل نمی‌شود چون دیگران بد هستند ما هم بد باشیم و دلیل نمی‌شود چون دیگران بلایی سر ما آوردند، ما هم مجاز باشینم آن بلا بر سر آن‌ها یا دیگران بیاوریم.

پی‌نوشت: بعد از انتشار مطلب متوجه شدم نوشته ابراهیم نبوی مال الان نیست و مال ۱۰  سال پیش است و در واکنش به استعفای این‌روز‌های  «کوچک‌زاده» نوشته نشده.

خواب خوش

اوایل کار دولت نهم، عکسی از تعدادی از دانشجویان پیرو خط امام در اشغال سفارت آمریکا به‌دست یک خبرنگار خارجی رو شد که شباهت فوق‌العاده دکتر «محمد اصغری»، نماینده سابق مجلس به دکتر «محمود احمدی‌نژاد» باعث یک جنجال سیاسی بر علیه کشور ایران شد که:‌ ای داد و بی‌داد ریس‌جمهور ایران کسی شده است که در اشغال سفارت ما دست داشته است.

 «ابراهیم نبوی» آن‌روز‌ها به طنز نوشت: آن‌چیزی که جنجال‌آفرین را به اشتباه انداخته، چهره، لباس و آرایش امروز آقای «احمدی‌نژاد» است. چه این‌که در آن‌روز همه این نوع ریش و لباس و آرایش را داشتند ولی همه عوض شدند، الا ریس‌جمهور دولت نهم ایران که نه‌تنها در چهره و لباس (کاپشنی که باید کم‌کم موزه ملی مردم‌شناسی ایران جایی برای آن مهیا کند) بلکه هم‌چنان‌که در رفتار مدیریتی وی در چهار سال گذشته شاهد بودیم حتی در تفکرات هم‌‌ همان آدم ۳۰سال پیش است.

وزیر بازرگانی دولت نهم دیروز در یک اجتماع سخنان خنده‌داری گفت و روزنامه «ایران» که از اموال عمومی استفاده می‌کند و حق جانب‌داری از کاندیدای خاصی را ندارد، طبق معمول و به صراحت تبدیل به بلندگوی تبلیغاتی دکتر «احمدی‌نژاد» شده، و سخنان وزیر بازرگانی را در صفحه اصلی منتشر کرد.

آقای وزیر در بخش قابل‌توجهی از سخنان خود به تلویح مهندس «میرحسین موسوی» و حامیان او را با این جمله زیر سوال برد که: می‌خواهند کشور را به مدل ۲۰سال پیش برگردانند.

 «محسن مخملباف» در نامه زیبایی که در حمایت از «میرحسین موسوی» نوشت، اشاره کرد که: همه می‌گویند میرحسین ۲۰سال پیش چنین بوده چنان بوده، آقا! بیست سال پیش من و شما هم این‌ که امروز هستیم نبودیم «میر حسین» هم امروز آنی که بیست سال پیش بود نیست.

اقای وزیر! هم به قول آقای «مخملباف» هم به قول آقای «نبوی» هم به شهادت رفتارهای آقای احمدی‌نژاد همه مردم تغییر کرده‌اند و تغییر می‌کنند الا آقای احمدی‌نژاد و روزنامه «کیهان» و «ایران» که فکر می‌کنند هنوز زمان جنگ است. اما شرمنده! ملت ایران تفکرات دقیانوس را به نانی هم نمی‌خرند. می‌خواهند تغییر کنند پولتان ارزش ندارد.