به حریم خصوصی احترام بگذاریم
«ابراهیم نبوی» با شوخی و جدی بازی شترمرغی می‌کند. نه می‌شود فهمید کی با شوخی حاضر است بپرد، نه کی با جدی حاضر است بار ببرد. این درست نیست. این رویه خطرناک است. شاید «نبوی» اداعا کند که دست خودش نیست و آن‌قدر زیاد و پشت سر هم طنز نوشته که ناخواسته رگه‌هایی از طنز به ادبیات جدی و نوشته‌های مورد استناد او وارد می‌شود. شکی نیست. حق با اوست. ولی می‌شود و حتما باید آدم وسواس بیش‌تری در حوزه‌ای که می‌تواند منجر به سلاخی فضیلت‌ها شود، به خرج دهد.
«نبوی» به‌تازه‌گی در واکنش به استعفای «مهدی کوچک‌زاده» چهره جنجالی و خبرساز مجلس نهم، مطلبی نوشته که مشخص نیست طنز است یا جدی. اما هر چه باشد در این نوشته از حدود اخلاق و فضیلت خارج شده و به حریم خصوصی و شخصی فردی ورود غیراخلاقی و غیرشرعی کرده است.
این‌که «کوچک‌زاده» با سکوت، یا جار و جنجال، حضور یا غیبت، ادب یا توهین، یا هر شکلی دیگر در طول دوران نمایندگی خود به ملت ایران و نسلی که وی در دوران آن‌ها نماینده بوده خیانت کرده، جای تردید نیست.
نیز شکی نیست که نتایج خیانت «کوچک‌زاده» و امثال «کوچک‌زاده» شامل حال نسل‌های بعدی هم خواهد شد.
با این همه اما خیانت عمومی او در مقام یک وکیل پارلمان، ربطی به شخصیت فردی و حریم خصوصی او ندارد و او از آن حیث که انسان است می‌تواند گناه و خطاکار در حوزه فردی و در چهارچوب شخصیت و خانه و خانواده خود باشد و از این حیث ربطی به «ابراهیم نبوی» و مخاطبان او ندارد که ایشان می می‌خورد یا گلاب! نماز می‌خواند یا آواز غنایی! خواب است یا بیدار... الخ.
اگر یاد بگیریم که انسان‌ها حق دارند در حریم خصوصی و شخصی خود آزاد باشند، و اگر خطا و گناهی کردند که نتیجه آن متوجه عموم نیست، حتما و حتما در روزی که به نام «یوم‌الحساب» نام‌گذاری و تعریف شده، به حساب آن‌ها رسیدگی خواهد شد و آن‌و قت هم مسؤل رسیدگی من و «ابراهیم نبوی» و دیگران نیستم و خدا هست، شاید قسمت عمده‌ای از مشکلات ما دست‌کم در حوزه اخلاق مرتفع خواهد شد و پس آن‌گاه بستر آرامش را می‌شود روی این توجه و اعتبار پهن کرد.
یک نکته تکمیلی هم برای آن‌ها که احتمالا ان‌قلت بیاورند که همه زندگی و تفکر کوچک‌زاده و امثال‌هم در سرک کشیدن به زندگی خصوصی دیگران گذشته، بگویم که دلیل نمی‌شود چون دیگران بد هستند ما هم بد باشیم و دلیل نمی‌شود چون دیگران بلایی سر ما آوردند، ما هم مجاز باشینم آن بلا بر سر آن‌ها یا دیگران بیاوریم.
پی‌نوشت: بعد از انتشار مطلب متوجه شدم نوشته ابراهیم نبوی مال الان نیست و مال ۱۰ سال پیش است و در واکنش به استعفای این‌روز‌های «کوچک‌زاده» نوشته نشده.
