کام در ناکامی
سالها پیش شاید سال ۶۶ بود. پسرعموی من در عملیات کربلای ۵ به شهادت رسیده بود. در یک روز بسیارسرد زمستانی، برای تحویل جنازه و سپس تشییع به غسالخانه رفته بودیم. همراه با جنازه صحیح و سالم پسرعموی من، جنازه یک خلبان را هم آورده بودند که پس از مورد هدف قرارگرفتن پرندهاش، از طیاره با چتر نجات خارج شده ولی نتوانسته بود1389/3/19 در جایی خوبی فرود آید و ظاهرا به یک پرتگاه پرت شده و بعدا تکهتکههای بدنش را جمعآوری کرده و به پشت جبهه منتقل کرده بودند.
چه سالهای عجیبی بود آن سالها. خالی از لطف نیست ضمن این روایت از دفاع مقدس به صحنه جالبی اشاره کنم. تنها کسی که از بستگان خلبان شهید آنجا حضور داشت پدر همسر او بود. پیرمردی بسیار محکم. اما از طرف یکی از همرزمان خلبان اجازه دیدن جنازه را نیاقت. خلبان همرزم شهید، دلیل خود را رقتانگیزبودن شدید جنازه متلاشی داماد اعلام نمود. پدر همسر خلبان شهید با خنده معنیداری به همرزم داماد شهیدش گفت: هنوز چهل روز از دفن پسر شهیدش سپری نشده و جالبتوجه آنکه جنازه فرزند شهیدش را خودش کفن نموده و خودش در گور نهاده و همهگان مشاهده نمودهاند که خم به ابرو نیاوردهاست.
خواستم تجدیدخاطره ای با سالهایی داشته باشم که همهجا عطر شهادت پراکنده بود.
بگذریم .عرض کردم جنازه شهید ما صحیح و سالم بود و جنازه خلبان شهید متلاشی شده. یکی از دوستان پسرعموی دیگر من، سر در گوش او گذارده و نجوا میکند: بروید خدا را شکر کنید که جنازه برادرتان سالم است. پسر عموی من که مثل من در مسائل مربوط به مرگ و ... بسیار بیغیرت است، همان زمان این مسئله را البته بدون نام بردن از طرف تبدیل به یک شوخی و طنز کرده بود که جنازهای که فاقد روح است و تا لحظاتی دیگر به خاک سپرده خواهد شد، چه فرق میکند صحیح و سالم یا متلاشی.
خبرگزاری«مهر» انصافا دل ملت شهیدپرور و خانواده معظم شهدا و ریاست محترم جمهور و البته قبل از همه اینها مقام معظم رهبری را شاد کرد و من از هماکنوم پیشنهاد میکنم جایزه بهترین نگاه و بهترین تیتر و بهترین گزارش و بهترین همهچیز را برای تقدیم به خبرنگاری که متن خبر امروز این خبرگزاری در مورد «قطعنامه ضدایرانی» را تنظیم نموده، آماده نمایند تا در یک فرصت مناسب و در یک جشنواره ویژه مطبوعاتی به نویسنده و خبرنگار مربوط تقدیم نمایند.
خاک بر سر آمریکا و اسراییل و فرانسه و آلمان و ایتالیا و همه کشورهای دنیا که سربهسر ملتی میگذارند که خبرگزاریهایی اینچنین و خبرنگارانی اینچنینتر دارد.
و اما خبر: خودتان اصلش را اینجا بخوانید و فرع مقدم بر اصل و اساسالاصلاش را ببینید که نوشته است: «آمریکا و همپیمانانش با وجود تلاشهای فراوان در بهدستآوردن اجماع کامل برای تصویب این قطعنامه ناکام ماندند.»
بنازم به این همه تیزهوشی و تیزبینی و تیزچشمی و تیزهمهچیزی که تو داری و آمریکا و یازده کشور دیگر بهعلاوه لبنان ندارند. به قول خواجه علی مصلحی: نه هرکه سر بتراشد خبرنگاری داند.
البته دولت و ملت و خانواده شهدا و مقام معظم رهبری که موفق شدند رای ممتنع لبنان را بهدست آوردند کام ماندند یعنی بر عکس ناکام ماندند.
واقعا خدا را شکر که در کشور ی زندگی میکنیم که چنین خبرگزاریها و چنین خبرنگارانی دارند. والا الان صدباره مرده بودیم و جنازهمان هم ناکام مانده بود و دلمان هم سوزیدهبود.