چوپانان دروغ‌گو
«محمدرضا حیدری» کنسول سفارت ایران در «نروژ»، دی‌ماه گذشته در اعتراض به نحوه مواجهه دولت به اعتراضات پس از انتخابات خردادماه، از سمت خود استعفاء کرد و گفت: «آن صحنه‌ها (در روز عاشورا) را که دیدم، دیدم که حکومتی که دم از شریعت اسلامی می‌زند، دم از شیعه‌بودن می‌زند، با مردم خود چگونه برخورد می‌کند، حجت بر من تمام شد».
ایشان همچنین بلافاصله پس از استعفا از دولت «نروژ» تقاضای پناهندگی سیاسی نمود.
در همان زمان آقای «رامین مهمانپرست» سخن‌گوی وزارت امور خارجه در یک کنفرانس رسمی خبری، خبر استعفا و تقاضای پناهندگی او را تکذیب کرد و گفت که او در پایان دوره خدمت خود در «اسلو»، به‌زودی به ایران بازمی‌گردد.
اما نه دوره خدمتی او در سفارت ایران به اتمام رسیده بود و نه او دیگر به ایران بازگشت. بلکه تقاضای پناهندگی او توسط دولت «نروژ» مورد موافقت قرارگرفت و او در همان‌جا «کمپین سفارت‌خانه‌های سبز» را به‌راه انداخت و این‌بار نیز بلافاصله سخن‌گوی وزارت خارجه و مجموعه دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران، بدون توجه به تکذیبه قبلی در مورد پناهندگی آقای «حیدری»، و بدون عذرخواهی یا اعلام توجیهی منطقی برای تکذیبیه قبلی خود، ابتدا وارد یک کارزار بی‌نتیجه با دولت «نروژ» بر سر اعطای پناهندگی به نام‌برده شدند و بعد تشکیل و راه‌اندازی «کمپین سفارت‌خانه‌های سبز» را یکی از فتنه‌های دشمن دانسته که با حمایت آمریکایی‌ها و اسرائیلی‌ها شکل گرفته است.
به راستی آیا مجموعه دولتین نهم و دهم و در راس آن‌ها سخن‌گویان و مسئولین روابط عمومی چه چیزی ارزش‌مند‌تر از «صداقت» و یا اقرار به اشتباه پس از اطلاع افکار عمومی از دروغ منتشرشده یافته‌اند که این‌گونه سرمستانه دروغی را بر دروغی دیگر بدون توجه به آن‌که این مرداب آدمی را هر لحظه بیشتر در خود فرو می‌برد، می‌بافند؟
