رفراندم خشت اول عمارت جمهوری‌اسلامی
«جمهوری اسلامی» قبل از انقلاب پی‌ریزی و بنیان گذاشته شد.
قبل از آن‌که شا‌ه برود و آیت‌الله «خمینی» به ایران بیاید، رایزنی‌های مقدماتی انجام و تصمیمات گرفته شده‌بود. بر روی این پِی حالا باید عمارتی و بنایی بنیان گذاشته و معماری می‌شد. خشت اول این عمارت و این بنیان را روز دوازدهم فروردین ۱۳۵۸ گذاشتند. ۳۲ سال پیش. و کج گذاشتند. کج! از آن خشت اولی که معمار کج‌نهاده، دیوار و عمارت تا ثریا هم که برود کج است و ناموزون.
«محمدملکی» اولین ریس دانشگاه تهران بعد از انقلاب و از کنش‌گران ملی مذهبی، در نامه‌ی روشن‌گرانه‌ای، پرده از نحوه رای‌گیری و پر کردن صندوق‌ها در ۱۲ فروردین ۱۳۵۸ و رفراندومی که اعلام شد ۹۸ درصد به جمهوری اسلامی رای داده‌اند، برداشت و افشا کرد که تقلب قابل‌توجه و بزرگی در آن رفراندوم صورت‌گرفته و آمار اعلام‌شده و رای مردم به جمهوری اسلامی به میزان ۹۸ درصد یک دروغ و فریب بزرگ است.
جدای از این افشاگری، اصولا نحوه برگزاری رفراندوم هم به‌گونه‌ای ظاهرا بوده‌است که افرادی که می‌خواستند رایی غیر از «آری» برای «جمهوری اسلامی» به صندق بریزند و با آن مخالف بودند، باید شجاعت قابل‌توجهی می‌داشتند و یا در آن شرایطی که جو غالب با انقلاب و خواسته‌های علنی آن بود، ساز مخالف کوک‌کردن حکم بازی با جان و زندگی را داشت و کم‌تر کسی حاضر است به‌سادگی به این بازی تن دردهد.
با این‌همه، در یک شرایط کاملا منصفانه و عادلانه هم به‌آسانی قابل تصور بود که، نتیجه رفراندوم پیروزی قاطعانه «جمهوری‌اسلامی» می‌باشد و اصطلاحا «جمهوری اسلامی» رای می‌آورد.
کم‌ترین نیازی به تقلب و رای سازی و آمارسازی جعلی و ... هم نبود.
اما نتیجه انتخابات و رفراندوم و درصد‌های اعلام‌شده چیزی غیر از آن می‌شد که اعلام‌شد و در به‌ترین حالت با ۹۰ درصد رای «آری» و ۱۰درصد رای منفی قابل تصور بود.
هیچ اتفاق بدی هم نمی‌افتاد. خواست طراحان «جمهوری اسلامی» و انقلابیون محقق شده‌بود و همه‌چیز هم با خوبی و خوشی و آرامش ادامه پیدا می‌کرد.
اما این‌گونه نشد و تقلب و آمارسازی و افتخار به آمارهایی که در خوشبینانه‌ترین حالت هم نمی‌توان به تحقق آن باور داشت، از اولین لحظه‌ها و ساعات و از اولین خشت نظام در دستور کار قرارگرفت تا در کم‌تر از سه دهه از عمر انقلاب، نتایج تاسف‌بار و شرم‌‌سارانه آن، به عریان‌ترین و زشت‌ترین شکل خود را نشان دهد.
اصلاح امور ویران و خراب جامعه و تَرَک عمیقی که در اعتماد مردم و شهروندان نسبت به نظام ایجاد شده، تنها و تنها با بازگشت به گذشته و ترمیم خرابی‌ها و اشتباهات ابتدایی و اصلاح خشت اول ممکن خواهد شد.
هرگونه تلاش برای اصلاح امور از میانه راه و مغفول گذاشتن گذشته، عملا رهی به دهی نخواهد برد.
مرتبط:
توضیحات صادق طباطبایی در مورد نحوه رای‌دادن در رفراندوم
