با بوی بد دهان چه‌کنیم
بوی بد دهان، یک عارضه طبیعی است که اگرچه بیشتر در افرادی که توجهی به بهداشت فردی؛ خصوصا بهداشت دهان و دندان ندارند مشاهده می‌شود، اما هیچ انسانی در هیچ جایگاه و پایگاه اجتماعی نمی‌تواند ادعا کند و مطمئن باشد که از شر این عارضه آزاردهنده خلاص شده است و هیچ زمانی این مشکل را نخواهد داشت.
سه کانون احتمالی برای ایجاد بوی بد در دهان در آدم شناسایی شده و مورد توجه است. دهان و دندان، حلق و حنجره و سینوس‌‌های بینی و معده و مجاری گوارشی.
توجه به بهداشت دهان و دندان و مسواک‌کردن دندان‌ها به طور صحیح، یعنی مسواک‌زدن رو و پشت دندان‌ها و لثه‌ها، کشیدن مسواک روی دندان‌ها به‌شکل عمودی که ریشه‌های مسواک به بیرون آمدن مانده گوشت و غذاها در فاصله بین دو دندان کمک کند، کشیدن خیلی آرام مسواک در فاصله بین لب‌ها و دندان‌ها برای خارج کردن ته مانده احتمالی غذا که می‌تواند در فضای گرم دهان بوی بد تولید کند، می‌تواند تا اندازه‌ای زیادی به آدم اطمینان‌خاطر بدهد که بازدم من به احتمال زیاد بدبو نیست.
همچنین استفاده از تخ دندان و مسواک‌کردن روی زبان برای تمیزشدن سطح زبان از قارچ‌های تولید‌کننده بوی بد هم کمک بسیار زیادی به تنفس و دهان خوش‌بو می‌کند.
در کنار همه این‌ها مراجعه دوره‌ای به دندان‌پزشک و چکاب دوره‌ای سلامت دندان‌ها نباید فراموش شود. همیشه فاسد‌شدن یک دندان، با اخطار سیاه‌شدن یا درد همراه نیست، و ای بسا که چندین وقت است یک یا چند دندان ما خراب شده و هیچ علامت و هشداری هم غیر از بوی بد دهان که اتفاقا خود ما قادر به تشخیص آن نیستیم، از این خراب‌شدن دریافت نمی‌کنیم. معاینه دوره‌ای دندان‌پزشک بهترین کمک برای این تشخیص و جلوگیری از ادامه و افزایش آن است.
دهان خشک یکی از راه‌ها و دلایل تولید بوی بد در دهان است. برای حل این مساله، نوشیدن روزانه ۱۰ لیوان آب به ترشح بیشتر بزاق دهان کمک می‌کند و علاوه بر آن باعث مرطوب بودن همیشگی تارهای حنجره و صدای مناسب هم می‌شود. نوشیدن روزانه ۱۰ لیوان آب مزیت‌های بسیار بیشتر دیگری هم دارد که با اندکی جست‌وجو می‌توان به آن پی برد و با انگیزه بیشتری به این عادت توجه نشان داد.
در مورد بوی بد دهان و دندان که از مشکلات گواراشی با حلق و بینی ناشی می‌شود حتما باید به پزشک مراجعه کرد.
دانش بشری تاکنون راهی برای تشخیص این مساله از طرف خود شخص پیدا
نکرده‌است. همه راه‌ها از جمله لیس‌زدن مچ و بو کردن آن، راه قطعی نیست و
موارد نقض و خطای بسیار دارد. در این شرایط بهترین و مطمئن‌ترین راه، کمک‌گرفتن از یک دوست، یک همراه، یک همکار و خلاصه یک فرد است و باید شرم را کنار گذاشته و از طرف مقابل خود بپرسید که آیا بازدم من بدبو هست یا خیر.
مطمئنا کمی خجالت‌کشیدن برای طرح این پرسش، به مراتب کم‌هزینه‌تر از این است که طرف مقابل به سختی هم‌صحبتی با ما را تحمل کند و از آن بدتر، تصمیم به قطع یا کاهش شدید همکاری و همراهی و هم‌صحبتی با ما بگیرد.
